بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالمین
حقیقت انتظار و ظهور و قیام قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف
شجره ی طیبه ی وجود را, ثمره ای مسمّی به انسانِ کامل و حقیقت محمّدیّه صلی الله علیه و آله و سلم است؛ و این حقیقت احمدیه را سرّی است که در متنِ« م ح م د » ابن العسکری علیه السلام مُستَکِن نموده اند, و این سرِّ مکتوم را قیامِ قائم, مکشوف و مشهودِ همه ی کلمات الله بخصوص عقول و نفوس انسانی می نماید که حقیقتِ انتظار را باید در دیدگان بصیرتِ اهل خرد و انسان های قائمی مشرب, در جهت زیارتِ جمال دلآرای مَجمع الجمال و منشأ الکمال که معراج عقول و مرکز دایره شهود است, جستجو کرد که تا با قیام آن کلمه ی جامع, همه ی حروفِ عالیاتِ اسم اعظم حق, معنای حقیقیِ ظهور آن سرّ مُستَودَع, متجلّی گردد.
پس در واقع ثمره ی درختِ وجودیِ حق را, قیام و ظهور تامّ قائم آل محمّد به عنوان خاتم ولایت محمدیّه صلی الله علیه و آله و سلم معنی می بخشد که آن را به یوم الایام انسانی به نظاره می نشینیم. پس این مکتومِ مکشوف, به بقیه الله الأعظم که اسم اعظم الهی در بین همه انسان هاست, شهرت یافته است؛ فافهم.
حضرتش که جامع کَلِم است به القاب نوریّه : تتمه النّبوه و امام عالم انتظام و امان اهل ارض, خاتم الاولیاء علی الاطلاق, خلیفه الرّحمن و صاحب العصر و السّیف و الزّمان, کلمه الحق و لسان الصدق, قائم آل طه و یس, مهدی هادی موعود, مظفّر منتظر, ولی الله الاعظم, قاف قلب و قلم, آیه الله العظمی, صاحب العصر المحمّدی, مهدی فاطمی هاشمی, حقّ الیقین و میراث خاتم به خواتم, حجّه الله, قطب عالم امکان و واسطه ی فیض, روح مجرّد وَلوی قائمی, قائمِ دائمِ غایبِ ظاهرِ مُستَتِر, سرّ السّرائر العلّیه, خفی الارواح القدسیه, معراج العقول, قطب رحی الوجود, محاذی مرآت مصطفوی, متحقّق به اسرار مرتضوی, متشرّح به انوار الهی, مربّی به اسرار ربوبی, فیّاض حقایق وجودیه, قسّام دقایق شهودیه, غوّاص یم رحمانیّه, مَلِک آیه ی رحیمیّه, طورِ تجلّی الهیه, نارِ شجرِ ناسوتیه, ناموس الله اکبر, ناظم مناظم سر و علن, صاحب حکمت و فصل خطاب, یوم الله ولیله القدر, وعاءِ علم, غایتِ حرکتِ وجودی و ایجادی, قطب زمان, مصلح بریه الله, محل مشیّه الله, معدن کلمات الله, عقل مستفاد, کمال عالم کونی, امام مبین, خاتم اوصیاء, منتقم و فاتح حُصون و هادم آن, قاتل هر قبیله از اهل شرک, ناصر دین الله, غرّاف در بحر عمیق, خِیَرَه الله و مختار الله, وارث هر علم و محیط به آن, مخبر از رب و منبّه به امر ایمان, رشیدِ سدید, نورِ باقیِ غالب, امین سر و علانیه حق, باب الله و دیّان دین الله, تالی کتاب الله و ترجمان آن, میثاق الله,عَلَم مَنصوب و عِلمِ مَصبوب و غوث و رحمت واسعه, امام مأمون و مُقدّم مأمول, مجلّی ظلمت و منیر الحق و ناطق به حکمت, ولیّ ناصح و سفینه نجات و عَلَم هُدی و نور ابصار وَری, وصیّ اوصیاء, معدن علوم نبویّه, ناظر شجره ی طوبی و سَدره المنتهی, محقّق کلِّ حق و مُبطل کلّ باطل, خلف صالح و صاحب شرف, حجّت معبود و کلمه ی محمود, قائم منتظر و عدل مُشتَهَر, سیف شاهر و قمر زاهر و نور باهر, شمس ظلام و بدر تمام, ربیع أنام و نَضره ایّام, صاحب صمصام, کتاب مسطور, « م ح م د » و القاب بیشمار دیگر ملقّب است :