علی رغم اینکه از آیت آلله عبدالله جوادی آملی آثار مختلفی از ایشان منتشر شده است امّا با کمال تأسف آنچه شایسته عنایت مسئولان فرهنگی کشور نسبت به این شخصیّت عظیم القدر است، هنوز مشاهده نمی شود. مراکز مسئول در نشر معارف قرآن و ائمه اهل بیت (ع) که در برهههای مختلف تاریخ، مهد پرورش عالمان دین بوده اند، با سهلانگاری و نوعی بیمهری به جایگاه و منزلت استاد علامه آیت الله جوادی آملی رفتار میکند.درس تفسیر قرآن کریم آیت الله جوادی آملی که با قدمتی بیش از 25 سال به صورت مداوم و روزانه افاضه شده و اوّلین درس مدوّن تفسیر در حوزه علمیه قم محسوب می شود، هنوز به عنوان درسی رسمی تلقّی نمی شود و آنچنان که شایسته عنایت مسئولان علوم دینی به این مکتب غنی تفسیری است، مشاهده نمی شود.این در حالی است که مجاهدات خستگی نا پذیر آیت الله جوادی آملی باعث شد تفسیر و علوم قرآنی در حوزه های شیعی به دست فراموشی سپرده نشود.از سوی دیگر آیت الله عبدالله جوادی آملی چندین سال است که عهده دار امر خطیر مرجعیّت و زعامت علمی برای مقلّدان خویش می باشند امّا در کمال نا باوری مشاهده می شود برخی مصلحت اندیشی ها که همواره غربت بزرگانی چون ملاصدرا در اثر حاکمیّت تفکر اخباری گری حوزوی را در اذهان تداعی می کند، مرجعیّت شخصیّتی را که میراث دار عقبه فقهی و اصولی اساتیدی همچون امام راحل (ره)، مرحوم آیت الله محقّق داماد ، مرحوم آیت الله العظمی بروجردی (ره) و … می باشد به صورت رسمی اعلام نکرده و حتی به شکلی از طرح این موضوع پرهیز می شود.این در حالی است که پس از رحلت حضرات آیات میرزا جواد تبریزی و فاضل لنکرانی بحث مرجعیت ایشان و آیت الله سبحانی مطرح شد که با وجود درخواست بسیاری از طلاب و مردم، علی رغم اعلام مرجعیت آیتالله سبحانی اعلام مرجعیت ایشان همچنان در هالهای از ابهام است، در حالی که استاد علامه سالهاست درس خارج فقه شان دانشگاه پرورش طلاب و فضلای مستعدی است.کملطفی به این استاد برجسته به حدی است که در لیست اساتید دروس فقهی که هر ساله در اختیار طلاب قرار میگیرد نامی از ایشان نیست در حالی که در سایت ایشان بخش "استفتائات" وجود دارد و در بخش احکام تقلید و در سوال های نخستین فردی سوال پرسیده است که فرزندان من میخواهند از شما ـ آیت الله جوادی آملی ـ تقلید کنند و تکلیف چیست که ایشان پاسخ داده اند: فرزندان شما طبق آخرین رساله امام راحل (قدس سره) عمل نمایند و موارد اختلافنظر را استفتاء کنند. این در حالی است که ایشان پس از رحلت آیتالله العظمی اراکی و در سال 74 به این پرسش پاسخ دادهاند زمانی که آیتالله مشکینی نیز در همراهی عدهای از طلاب بر حضور ایشان در میان مراجع تاکید کرده بود.همچنین پس از ارتحال دو مرجع تقلید در سال 86 و در پاسخ به امضای طومار جمعی از طلاب مبنی بر انتشار مجموع استفاتائات ایشان، یکی از مسئولان گفته بود: حوزه در حال حاضر نیاز به مرجعیت جدید ندارد.(!)متصدیان امور فرهنگی در عرصه نشر نیز از حمایت های مورد انتظار نسبت به نشر کتب ایشان در مواردی دریغ می نمایند.بسیاری معتقدند تواضع خاص آیتالله جوادی آملی، سادهزیستی ایشان و سکوت دفتر معظم له در برابر برخی از این بیعدالتیها، تداوم ضعف مسئولان فرهنگی را در پی خواهد داشت. تا کنون بیش از صد جلد کتاب وزین علمی در رشته های مختلف علوم اسلامی از قبیل تفسیر، کلام، فلسفه، عرفان، مسائل اجتماعی و سیاسی و … به زیور طبع آراسته شدهاند که از آن آثار ماندگار می توان به دوره تفسیر تسنیم ( امُ الکتاب آثار تفسیری)، دوره تفسیر موضوعی قرآن، رحیق مختوم (شرح حکمت متعالیّه) و … اشاره نمود.بنا بر این گزارش، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران نیز با وجود سالها تلاش بی وقفة علمی استاد جوادی آملی در آن سازمان، از میان مباحث متنوّعی که از سوی ایشان مطرح می شود، تنها بخشی از دروس تفسیر معظّم له را برای پخش در نظر می گیرد که شبکه های ارائه کننده همچون شبکة چهار و شبکة قرآن سیما این مباحث را در بدترین زمان های پخش و با بی نظمی فراوان در شماره جلسات به سمع و نظر مخاطبان می رسانند.گاهی مشاهده می شود دروس تفسیر ایشان که هفته ای یک جلسه از شبکه چهار سیما ـ آن هم در ساعت کم بیننده عصر جمعه پخش میشود ـ با دو سه جلسه جا افتادگی پخش و یا یک قسمت آن چند هفته تکرار می شود(!) این نکته قابل تامل است که پخش خطبه های نماز جمعه ایشان از شبکه دوم سیما نیز بارها در طی سالهای گذشته با سانسور و به صورت گلچین شده(!) به مردم ارائه شده است.شایان ذکر است حکیم متألّه، آیت الله جوادی آملی، نامی آشنا برای جویندگان اندیشه دینی، استادی مبرز در سنگر علم و تحقیق و اندیشمندی ژرفنگر در سطح حوزه های علمیه جهان تشیع است و در سالهای پس از انقلاب به عنوان اندیشمندی همواره حاضر در صحنه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران مطرح بوده است؛ مضاف بر اینکه سفیر پیام تاریخی حضرت امام(ره) به گورباچف نیز آیتالله جوادی آملی بودند.