سیمای لقمان حکیمدر تفسیرالمیزان بحثی دربارهی جناب لقمان آمده است که بخشی از آن را نقل میکنیم.پیامبر اکرم(ص) فرمودند: لقمان، پیامبر نبود، ولی بندهای بود که بسیار فکر میکرد و به خداوند ایمان واقعی داشت، خدا را دوست داشت و خداوند نیز او را دوست میداشت و به او حکمت عطا کرد.او دارای عمر طولانی، معاصر حضرت داوود(ع) و از بستگان حضرت ایوب(ع) بود.او میان حکیم شدن یا حاکم شدن مخیر شد و حکمت را انتخاب کرد. از لقمان پرسیدند: چگونه به این مقام رسیدی؟ گفت: به خاطر امانتداری، صداقت و سکوت دربارهی آنچه به من مربوط نبود. امام صادق (علیهالسلام) فرمودند: لقمان نسبت به رهبر آسمانی زمان خود معرفت داشت. گر چه خداوند به او کتاب آسمانی نداد، ولی همتای آن یعنی حکمت را به او آموخت.روزی مولای لقمان از او خواست تا بهترین عضو گوسفند را برایش بیاورد. لقمان زبان گوسفند را آورد روز دیگر گفت: بدترین عضو آن را بیاور لقمان باز هم زبان گوسفند را آورد. چون مولایش دلیل این کار را پرسید، لقمان گفت: اگر زبان در راه حق حرکت کند و سخن حق بگوید، بهترین عضو بدن است و گرنه بدترین عضو خواهد بود_ بر دنیا تکیه نکن و دل مبند و دنیا را به منزله پلی در نظر بگیر._ به آنچه در دست مردم است چشم مدوز و با همهی مردم با حسن خلق برخورد کن._ با همسفران زیاد مشورت کن و توشهی سفر خود را بین آنها تقسیم کن اگر با تو مشورت کردند، دلسوزی خود را خالصانه به آنها اعلام کن. اگر از تو کمک و قرضی درخواستکردند، مساعدت کن و به سخن کسی که سن او بیشتر از توست، گوش فرا ده.