دعا کلید عطاء و وسیله قرب الى الله تعالى و مخ عبادت و حیات روح و روح حیات است .دعا کوبه باب رحمت رحیمیه و سبب فتوح برکات شرح صدر و نور و ضیاى سر است .دعا موجب رسوخ ذکر الهى در دل ، و منزه نفس ازرین شواغل است .دعا توشه سالکان حرم کبریاى لایزال ، و شعار عاشقان قبله جمال ، و دثار عارفان کعبه جلال است .دعا سیر شهودى و کشف وجودى اهل کمال و تنها رابطه انسان با خداى متعال است .دعا معراج عروج نفسى ناطقه به اوج وحدت ، و ولوج به ملکوت عزت است .دعا مرقات ارتقاى انسان به مقام ولایت ، و رفرف اعتلاى وى به مرتبت خلت است .دعا واسطه اسم اعظم گردیدن انسان و دست یافتن به کنوز قرآن ودارا شدن رموز تصرف طبایع اجرام و ارکانست .دعا کاسر قلب و جابر آن به اءنا عند المنکسره قلوبهم است . یعنى دل از ذکر و دعا شکسته شود و دل شکسته درست ترین و ارزنده ترین کالاى بازار هستى است که خدا در دل شکسته است . الهى اگر یکبار دلم را بشکنى از من چه بشکن بشکنى .دعا یاد دوست در دل راندن و نام او به زبان آوردن و در خلوت با او جشن ساختن و در وحدت با او نجوى گفتن و شیرین زبانى کردن است .دل بى دعا بها ندارد، و دل بى بها بها ندارد ((قل ما یعبؤ کم ربى لولا دعاؤ کم )) ((بگو اگر دعاى شما نباشد پروردگار من شما را به وزن نهد و به شمار آورد.)) صادق آل محمد - صلوات الله علیهم - فرمود: علیکم بالدعاء فانکم لاتقربون بمثلهجمود عین و خمول لسان از کوردلى است . هر چند که محبت و عشق اساس ذکر و دعایند ولى در آغاز از ذکر و مناجات و دعا محبت به بار آید و در انجام ، محبت ، ذکر و مناجات و دعا و سوز و گداز مى آورد.
در اول ذکر آرد انس با یار در آخر ذکر از انس است و دیدار
چنانکه مرغ تا بیند چمن را نیارد بستنش آنگه دهن را
شود مرغ حق آن فرزانه سالک که با ذکر حق است اندر مسالک
خوش آنگاهى دل از روى تولى شرف یابد ز انوار تجلى
چگونه مرغ حق ناید به حق حق چو مى بیند جمال حسن مطلق